Πρωταρχικό μέλημα του παιδοψυχίατρου είναι η ψυχική υγεία, η ευημερία και η βέλτιστη ανάπτυξη του καθενός παιδιού ή εφήβου, υγιούς ή ασθενούς. Η ψυχική υγεία, δεν ορίζεται μόνον από την απουσία νόσων ή συμπτωμάτων, αλλά περιλαμβάνει μια γενικότερη κατάσταση συναισθηματικής ευεξίας και εσωτερικής σταθερότητας, που επιτρέπει στο παιδί να λειτουργήσει αρμονικά με το περιβάλλον του και να αναπτύξει το δημιουργικό και νοητικό του δυναμικό.
Οι περισσότερες παρεμβάσεις στο πλαίσιο της παιδοψυχιατρικής πρακτικής περιλαμβάνουν εκτός από το ίδιο το παιδί ή τον έφηβο και τους γονείς του, ή κάποια ενήλικα άτομα, που έχουν την ευθύνη και την φροντίδα του (με την νομική και την ουσιαστική έννοια του όρου). Η σχέση αυτή ανάμεσα στο παιδί, τον έφηβο και τους γονείς του είναι θεμελιώδους σημασίας για την ψυχική εξέλιξη και απαρτίωση του ατόμου. Ο παιδοψυχίατρος εργάζεται με τους γονείς, στην κατεύθυνση της βελτίωσης της γονεϊκής λειτουργικότητας τους και της ενδυνάμωσης του γονεϊκού τους ρόλου.
Η παιδοψυχιατρική εργασία μπορεί να περιλαμβάνει επαφή με θεσμικούς φορείς και υπηρεσίες (σχολείο, ιδρύματα, ξενώνες, δικαστήρια , πολιτεία), που οι αποφάσεις τους και η δυναμική των σχέσεων που αναπτύσσεται σε αυτά επηρεάζουν σημαντικά την ψυχική υγεία των παιδιών και των εφήβων. Ο παιδοψυχίατρος θα κληθεί τότε να μοιρασθεί πληροφορίες και απόψεις, να συνεργασθεί με διαφορετικές επαγγελματικές και διεπιστημονικές ομάδες και να επιλέξει τρόπους ώστε να τηρηθούν οι αρχές της εμπιστευτικότητας, του απόρρητου, της απονομής δικαιοσύνης και ταυτόχρονα να διασφαλιστεί η εύρυθμη συνέχεια της ψυχικής εξέλιξης στο παιδί ή τον έφηβο.
Ο παιδοψυχίατρος μπορεί επίσης να προσφέρει τις υπηρεσίες του ή την επιστημονική του γνώμη, σε θέματα που αφορούν γενικά τα παιδιά και τους εφήβους, είτε στην επίλυση ζητημάτων που αφορούν μια ειδική ομάδα παιδιών ή εφήβων χωρίς αναφορά σε συγκεκριμένα περιστατικά. Ο παιδοψυχίατρος τότε, χρησιμοποιεί την επιστημονική του γνώση, από την κατανόηση των φαινομένων της ψυχικής ζωής των παιδιών και των εφήβων και δρα πάντοτε με στόχο την ευημερία τους, τη λειτουργική τους αλληλεπίδραση με τον κοινωνικό ιστό και την αποφυγή οποιασδήποτε δυνητικής βλάβης για την ψυχική τους υγεία και ανάπτυξη.
Πηγή: Κώδικας Δεοντολογίας Παιδοψυχιατρικής Εταιρείας Ελλάδας